1η Δεκέμβρη 2019. Μπήκε ο χειμώνας και πολλοί από εμάς άρχισαν τις προετοιμασίες για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Άντε τώρα να τους πείσεις να αφήσουν κατά μέρος τις δουλειές και να μαζευτούμε για μια εξόρμηση στην ύπαιθρο. Και όμως μέχρι τελευταία στιγμή δήλωναν συμμετοχή για την εκδρομή στο Κυριάκι και την Αρβανίτσα.
Κοντινή απόσταση κι έτσι δεν ξεκινήσαμε πολύ πρωί. Μια στάση για καφέ στην Αλίαρτο. Και από εκεί στον Ελικώνα, σε ένα κρυμμένο θησαυρό της Ελληνικής φύσης, το οροπέδιο της Αρβανίτσας.
Ο καιρός ήταν ευνοϊκός και όλοι περπάτησαν μέσα στα έλατα, σε ένα φυσικό χλοοτάπητα που δεν φύτεψε και ούτε συντήρησε ανθρώπινο χέρι.
Από εκεί βρεθήκαμε στην Ιερά Μονή Οσίου Λουκά, την Αγιά Σοφιά της Ρούμελης, όπως αποκαλούν τον ναό. Κτίσμα του 1011 με μνημειώδη αρχιτεκτονική και πλούσιο διάκοσμο. Το καθολικό εντυπωσιάζει για τον πλούσιο εσωτερικό του διάκοσμο. Συνθέσεις από χρωματιστά μάρμαρα καλύπτουν το δάπεδο του ναού, όπως και τις κατακόρυφες επιφάνειες των τοίχων. Τα λαμπρά ψηφιδωτά που κοσμούν τις ανώτερες επιφάνειες του καθολικού, αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα ψηφιδωτά σύνολα της μέσο-βυζαντινής τέχνης.
Μετά το προσκύνημα μας στο μοναστήρι, σειρά είχε το χωριό Κυριάκι, χτισμένο σε ένα καταπράσινο τοπίο, σε υψόμετρο 720 μέτρα, στις βορειοδυτικές πλαγιές του Ελικώνα.
Εκεί γευματίσαμε αφού πρώτα περπατήσαμε, λίγο, μέσα στο χωριό και είδαμε την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, την πλατεία με τον γέρικο πλάτανο.
Τι άλλο να θέλαμε; Από μια όμορφη, ήρεμη ημέρα μέσα στη φύση, για να γυρίσουμε ευτυχισμένοι στα σπίτια μας.
Παναγιώτου Αγγελική
