Όταν ήμασταν μικροί, τα καλοκαίρια πολλές φορές πηγαίναμε εκδρομή για μπάνιο στα Σελίνια, στη Σαλαμίνα και για προσκύνημα στη Φανερωμένη.
Από την ιστορία πάλι γνωρίζαμε το νησί για την ναυμαχία της Σαλαμίνας. Ποτέ όμως δεν είχαμε επισκεφθεί το νησί και τα αξιοθέατα του. Είπαμε λοιπόν, να πάμε στη Σαλαμίνα και να την επισκεφθούμε, αλλιώς.
Ξεκινήσαμε το πρωί (12.05.2019) και φθάνοντας στο Πέραμα, με το καράβι της γραμμής, σε 15’ λεπτά βρεθήκαμε στο λιμάνι του νησιού, τα Παλούκια. Εκεί μας περίμενε η ξεναγός μας, η κα Μίχα, γεννημένη και μόνιμος κάτοικος του νησιού, η οποία ανέλαβε το έργο της ξενάγησης και όπως αποδείχτηκε ήταν μια εξαιρετική ξεναγός.
Πρώτος μας σταθμός το Αρχαιολογικό Μουσείο της Σαλαμίνας. Το διατηρητέο κτήριο του πρώην 1ου Καποδιστριακού Σχολείου του νησιού ανακατασκευάστηκε, σύμφωνα με τις προδιαγραφές ενός σύγχρονου μουσείου. Τα ευρήματα που φιλοξενεί στην μόνιμη έκθεσή του αποτελούν δείγμα της ένδοξης ιστορίας της Σαλαμίνας.
Επόμενος σταθμός μας το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, που ξαναγεννήθηκε μετά από 130 χρόνια. Μέσα στο υπέροχο πευκόδασος, σε σημείο που απλώνεται η θέα προς τον κόλπο του νησιού, που υπήρξε καταφύγιο καταδιωκόμενων κατά την επανάσταση .Η μοναχή Χριστονύμφη, μας υποδέχθηκε, στην αυλή της Μονής προσφέροντας μας καφέ, νερό. Μας έκανε μια σύντομη αναφορά για την ιστορία του μοναστηριού, καθώς και για τον θρύλο με τα «μπουριά». Ένας θρύλος που συνοδεύει αυτό το μοναστήρι. Στην αυλή του υπάρχει το καταβάσιο που πολλοί το συνδέουν με τον αρχαίο ναό της Εκάτης, που υπήρχε στην περιοχή, αλλά και με το παλάτι του Αίαντα. Ο θρύλος λοιπόν λέει ότι μπορεί να συνδεόταν με στοές και με τη σπηλιά του Ευριπίδη.
Πλησιάζοντας προς τα Κανάκια, είναι το μοναδικό Μυκηναϊκό ανακτορικό συγκρότημα ταυτισμένο με το βασίλειο του Αίαντα. Πρόκειται για ολόκληρο σύστημα δωματίων σε παράλληλες σειρές. Ως σήμερα έχουν ανιχνευθεί 45 δωμάτια και βοηθητικοί χώροι. Εκεί μας έγινε μια ανεπανάληπτη ξενάγηση.
Στην παραλία Κανάκια γευματίσαμε, και μερικοί τολμηροί έκαναν και μπάνιο. Κατά την επιστροφή μας σταματήσαμε στον Τύμβο των Σαλαμινομάχων, αφιέρωμα μνήμης για την ιστορική ναυμαχία. Μια αναμνηστική φωτογραφία, και άρχισε ο δρόμος της επιστροφής, κάνοντας μια στάση στη Μονή Φανερωμένης και σε ένα ακόμη αξιοθέατο του νησιού το σπίτι – μουσείο του Άγγελου Σικελιανού, δίπλα στη θάλασσα.
