Όσα μέλη και φίλοι του ΦΟΝΙ συμμετείχαμε σ’ αυτόν τον τόσο ‘γεμάτο’ γύρο του Πηλίου είναι σίγουρο ότι για πολύ καιρό θα ανακαλούμε τις όμορφες εικόνες από τη μοναδική φύση αυτού του προορισμού και θα αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητά μας με φρεσκάδα και αρώματα. Αλλά ας τα πάρουμε απ’ την αρχή.
Με την φροντίδα της αρχηγού Χρυσούλας Θεοφανοπούλου και της υπαρχηγού Μαρίας Βεργοπούλου συγκεντρωθήκαμε πρωί πρωί στο γνωστό σημείο και αναχωρήσαμε για το βουνό των Κενταύρων εφοδιασμένοι με το ιδιαίτερα φροντισμένο πρόγραμμα της εκδρομής. Πρώτη στάση στα Καμμένα Βούρλα για καφέ δίπλα στη θάλασσα. Στη συνέχεια, το ζεύγος Παπαγεωργίου μας είχε επιφυλάξει μια ευχάριστη έκπληξη μια που η κυρία Νίκη είχε επιμεληθεί κέρασμα με μεζεδάκια και τσίπουρο – σε ατομικές συσκευασίες παρακαλώ – για να ευχηθούμε στο σύζυγό της Κώστα τα Χρόνια Πολλά για την ονομαστική του εορτή. Μέσα σε ‘ανεβασμένο’ κλίμα συνεχίσαμε για το Βόλο όπου δεν αργήσαμε να φτάσουμε. Ακολούθησε βόλτα στην προκυμαία για όσους αψήφισαν τον ήλιο και μεζεδοκατάνυξη στα τσιπουράδικα της παραλίας. Στη συνέχεια πέρασμα από Αγριά, Καλά Νερά και Γατζέα και σκαρφάλωμα στις καταπράσινες πλαγιές ως τη Βυζίτσα όπου επισκεφτήκαμε την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής και την πλατεία με τα σκιερά πλατάνια. Επόμενο χωριό οι Μηλιές, όπου ήπιαμε καφέ και περπατήσαμε στα δροσερά καλντερίμια. Στο δρόμο για τον τελικό προορισμό μας, το ξενοδοχείο έξω απ’ την Τσαγκαράδα, δεν προλαβαίναμε να θαυμάζουμε τα μοναδικής αρχιτεκτονικής σπίτια, τους ολάνθιστους κήπους με ορτανσίες, ρηχόσπερμα, τριανταφυλλιές και ροδιές και το καταπράδινο δάσος.
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο, πήραμε το βραδινό μας γεύμα και θαυμάσαμε την πανσέληνο και την ασημένια θάλασσα του Αιγαίου.
Το πρωί της δεύτερης ημέρας ξεκινήσαμε για το κοντινό αξιοθέατο που δεν ήταν άλλο από την παραλία του Μυλοποτάμου που χωρίζεται στα δύο από έναν βράχο με μια τρύπα-στοά στο κέντρο του. Στη συνέχεια διατρέξαμε την Τσαγκαράδα (Όμορφη Θέα στα σλαβικά) με το πούλμαν και καταλήξαμε στη συνοικία Αγία Παρασκευή με την ομώνυμη εκκλησία και την πλατεία με τους επιβλητικούς γεροπλάτανους 800 και 1000 ετών. Μετά την Τσαγκαράδα σειρά είχε ο Κισσός στην πλατεία του οποίου επισκεφτήκαμε τη βασιλική της Αγίας Μαρίνας με το περίτεχνο τέμπλο της, έργο Ηπειρωτών καλλιτεχνών, και στη συνέχεια η Ζαγορά, κεφαλοχώρι με τεράστια πλατεία και τη θαυμάσια διατηρημένη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Το μεσημέρι μας βρήκε στα δροσερά Χάνια όπου γευματίσαμε. Για να ολοκληρωθεί ο γύρος μας περάσαμε από την Πορταριά και ανηφορίσαμε το κεντρικό καλντερίμι της Μακρυνίτσας ως το καφενείο με την τοιχογραφία του Θεόφιλου.
Ο δρόμος της επιστροφής συνεχίστηκε μέσα σε καταπράσινο ανθισμένο τοπίο ως ότου να πιάσουμε την Εθνική για Αθήνα με τις απαραίτητες ενδιάμεσες στάσεις.
Τέλος εκδρομής και … σ’ άλλες με υγεία!
